วันพฤหัสบดีที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2554

Skybird



BIRD / SKY / STAR / CHERISHMOON / PAPER AIRPLANE / NATURE

ปล่อยให้ลมพัดไปอย่างอิสระ ล่องลอย
และร่อนลงอย่างนิ่มนวลในเวลาสาย
ลมอ่อนแรง

เรื่องและภาพประกอบ : cherishmoon

วันพุธที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2554

วันอังคารที่ 23 สิงหาคม พ.ศ. 2554

ความฝันของฉันป่วย [My Dreams Were Sick] ตอนที่ 1



ประสบการณ์และความสนุก

จากของเล่นรอบๆ ได้ก่อเกิดความฝัน


ความฝันกำลังเติบโตไปกับฉันผ่านเวลาและสิ่งแวดล้อมรอบๆ


ความฝันก่อเกิดความสุขและความสุขก็สร้างความฝันเช่นกัน


เรื่องและภาพประกอบ : cherishmoon


วันพุธที่ 17 สิงหาคม พ.ศ. 2554

ความฝันของฉันป่วย [My Dreams Were Sick]



พวกเขาโดนทำร้ายด้วยความหลงลืมที่หมุนด้วยกาลเวลา
ความท้อแท้ต่ออุปสรรคจากสิ่งรอบๆตัวและจากในตัวของฉันเอง

อยากได้ความเห็นจากเพื่อนๆ ทุกๆ คนนะจ๊ะว่า

"ตอนเด็กๆ เคยมีความฝันมั้ย แล้วเคยทำมั้ย
แล้วถ้าไม่ทำเพราะอะไร แล้วสุดท้ายมันหายไปไหนแล้ว"

by cherishmoon

วันอังคารที่ 12 กรกฎาคม พ.ศ. 2554

(cherish)Moonkey


If you select to choose one thing for your life,
you'll select the right one or the one you like?

เคยมั้ยที่บางเวลา เกิดความสงสัยในตัวเองว่า

"ทำไมต้องเรียนคณะนี้ ไม่เรียนคณะนั้น"
"ทำไมชอบกินอันนี้ ไม่กินอันนั้น"
"ทำไมรักคนนี้ ไม่รักคนนั้น"

ทุกวันนี้มีชีวิตแบบนี้ ถ้าตอนนั้นไม่เลือกเรียนแบบนี้ชีวิตจะเป็นยังไง...

หากชีวิตมีโอกาสที่จะต้องเล​ือก
"เลือกสิ่งที่ชอบหรือเลือกส​ิ่งที่ใช่"

และถ้าเลือกแล้ว จะรู้ได้อย่างไรว่า
"สิ่งที่ชอบอาจจะใช่หรือไม่​ใช่ สิ่งที่ใช่เราอาจจะชอบหรือไ​ม่ชอบ"

ก็ไม่สามารถรู้ได้ ถ้าหากเรายังไม่ลองเลือก
แล้วคุณจะเลือกจะเลือก

"เลือกสิ่งที่ชอบหรือเลือกส​ิ่งที่ใช่"

เรื่องและภาพประกอบ : cherishmoon
special thank : พี่(ธัช)สาว

วันเสาร์ที่ 9 กรกฎาคม พ.ศ. 2554

cherish (snail)moon



อันเนื่องจากได้ inspiration จากหอยทาก ที่ปีนป่ายตามผนังหลังบ้านในฤดู​ฝน
และด้วยกิริยาการเคลื่อนที่ของห​อยทากที่แสนจะแยบยลระมัดระวัง
และด้วยอารมณ์ขันที่นำเอากิริยาของ​น้องมูน(cherishmoon) มาใส่
เพียงเพราะต้องการจะพยายามเข้าใ​จอารมณ์ของหอยทากตอนถึงจุดหมาย ^^

น้องมูนเอาถุงนอนห่อ "ตัว" เอากล่องกระดาษ "กระดอง"
เอาเสาอากาศโทรทัศน์ทำเป็น "ตา" แล้วพยายามเดิน ^^ ...

เพื่อจุดหมายคือ

"ขนม"

เรื่องและภาพประกอบ : cherishmoon

วันอาทิตย์ที่ 26 มิถุนายน พ.ศ. 2554

พื้นที่ของความรักคืออะไร sphere of love

ความรักเป็นเรื่องของคนสองคน ซึ่งแน่นอนปัจจุบันนี้ ถ้าจะบอกว่าความรักเป็นเรื่องของผู้หญิงกับผู้ชาย
คงไม่พูดได้ไม่เต็มปากเต็มคำนัก เนื่องจากเสรีเรื่องความรักกับเพศของมนุษย์ได้ก้าว
ข้ามกรอบทางกายภาพไปอีกขั้นหนึ่งแล้ว

และคุณเคยตั้งข้อสังเกตุมั้ยว่า คนสองคนใช้ความรักที่ใต หรืออะไรเป็นพื้นที่ของความรัก

ความรักเป็นเรื่องนามธรรม ไม่มีตัวตนให้สัมผัส แต่ก็สามารถรู้สึกได้ ในหลักปรัชญาจิตนิยม
ในทางวิทยาศาสตร์ ความรักเป็นฮอร์โมนชนิดหนึ่งที่มีชื่อว่า อ๊อคซิโทซิน (oxytocin)

แล้วพื้นที่ของความรักละ คือ ที่ไหน มีขนาดเท่าไร สามารถวัดได้มั้ย จากข้อสงสัยดังกล่าว
จึงได้ลองวิเคราะห์เปรียบเทียบกับพฤติกรรมมนุษย์ที่ได้พื้นที่ร่วมกันในสังคม พบเจอ
และปฏิสัมพันธ์กันในกิจกรรมต่างๆ เช่น ถนน สวนสาธารณะ ออฟฟิต โรงเรียน สถานีรถไฟฟ้า ฯลฯ

ดังนั้นพื้นที่ของความรักควรน่าจะเป็น พื้นที่ของคนสองคนที่จะใช้ความรัก เป็นห้องนอน เป็นร้านกาแฟ
เป็นชายหาด เป็นริมแม่น้ำ และสถานทีอื่นๆ ยังงั้นหรือ แต่นั้นเป็นกรณีที่คนสองคนอยู่ใกล้ๆ กัน
แต่ถ้าหากอยู่ไกลกัน แล้วพื้นที่ความรักอยู่ที่ไหนกัน คนสองคนนั้นเอาพื้นที่ที่ไหนใช้ความรัก หรือจริงๆ
แล้วพื้นที่ความรักก็เป็นนามธรรมเช่นเดียวกับความรัก งั้นขนาดมันก็คงใหญ่ตามจินตนาการที่จะคิดได้

หรือเราแค่หลับตา เราก็เห็นพื้นที่ของความรักแล้ว...

วันศุกร์ที่ 8 เมษายน พ.ศ. 2554

Hope (ความหวัง)

จากเหตุการณ์แผ่นดินไหวที่ประเทศญี่ปุ่น ทำให้เกิดซึนามิ
ทำให้เกิดความสูญเสียให้กับผู้คนมากมายในประเทศญี่ปุ่น
ซึ่งนั้นก็ทำให้รู้ว่า ณ จุดหนึ่งแล้วมนุษย์ก็ไม่ทิ้งกัน ไม่นิ่งดูดาย
ต่างแสดงความช่วยเหลือตามกำลังของตน

และในครั้งนี้ก็ยิ่งทำให้เราได้คุณภาพของประชาชนในประเทศญี่ปุ่น
ที่สร้างให้เห็นถึงความมีวินัยของคนในประเทศที่พัฒนาแล้ว

โดยส่วนตัวแล้วประเทศญี่ปุ่นนี้ได้สร้างแรงบันดาลใจให้กับชีวิต
ในหลายๆ ด้าน ซึ่งแน่นอนอิทธิผลส่วนใหญ่มากจากหนังสือการ์ตูน
หนังการ์ตูน เพราะนั้นทำให้เป็นฉันในทุกวันนี้ ขอบคุณผลผลิตจาก
ประเทศนี้

และด้วยมีกลุ่มได้จัดกิจกรรมที่ให้ชื่อว่า "Hope for Japan" ขึ้น
โดยการเชิญชวนบุคคลต่างๆ ให้เข้าร่วมส่งผลงานเพื่อนำไปประมูล
หารายได้ช่วยประเทศญี่ปุ่น ฉันจึงไม่พลาดที่จะขอช่วยอีกแรงหนึ่งจึง
ได้เป็นภาพนี้ขึ้นมา

Title: Recollect
Description: เพื่อระลึกถึงผู้เสียชีวิตในเหตุการณ์ซึนามิในประเทศญี่ปุ่น
เพื่อนํามาเป็นแรงและกําลังให้ผู้ที่รอดชีวิตได้สู้ต่อไป.
แต่ไม่นานหนักก็เกิดเหตุการณ์อุทกภัยทางภาคใต้ของประเทศไทย
ซึ่งแน่นอนว่าเป็นเหตุการณ์ที่ค่อนข้างรุนแรงกว่าที่เคยเกิดขึ้น
จึงเป็นที่ว่าของภาพนี้

Title: Don't cry
Description: จากเหตุการณ์อุทกภัยในภาคใต้ของประเทศไทย
ทำให้มีพี่น้องรวมแผ่นดินได้สูญเสีย ทั้งชีวิตบ้าง ทรัพย์สินบ้าง
แต่ถึงอย่างไรคนไทยก็จะไม่ทิ้งกัน ดังนั้นโปรดอย่า "ร้องไห้"
ขอให้เหตุการณ์ทั้งสองดีขึ้น "เหมือนฟ้าหลังฝน" ให้กลับมาสงบสุขอีกครั้งหนึ่ง

เรื่องและภาพประกอบ : cherishmoon

links ผลงาน : ชิ้นที่ 1
http://www.facebook.com/photo.php?fbid=149634205098930&set=a.117604904968527.17122.116791461716538&theater

links ผลงาน : ชิ้นที่ 2
http://www.facebook.com/photo.php?fbid=153035804758770&set=a.117604904968527.17122.116791461716538&theater&pid=368849&id=116791461716538


วันเสาร์ที่ 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

好きだ [su-ki-da] มากมายความหมาย



su - ki - da กว่าจะได้ยินก็เกือบจะสาย...

คนหนึ่งพยายามลบความทรงจำอันเลวร้าย...
คนหนึ่งเฝ้าทำให้คนที่รักมีรอยยิ้ม ด้วยความฝัน...
คนหนึ่งเฝ้ามองและคอยชม ความฝันของคนที่รัก...

คำสัญญาเมื่อวัยเยาว์ ...
คนหนึ่งพยายามตามความฝันและไม่สามารถไปได้ถึงความฝัน หยุด
ล้มเลิก จากอุปสรรค พลังใจที่เลือนหาย... ชีวิตไร้ความสุข

คนเฝ้าคอยคำสัญญา เดินตามฝันของสัญญาที่มีคนรับปากไว้
ด้วยความมุ่งมั่น คนไปถึงฝันแก่กลับไม่พบเค้าที่สุดปลายทาง
... ชีวิตที่รอคอย

พลังใจที่เกือบจะหมด พบเจอกับความมุ่งมั่นของการตามหา สัญญา

ครั้นสัญญาที่โชคชตาเล่นตลก ก็เกือบจะหายไป กว่าจะที่จะได้ยิน...

好 き だ
su - ki - da


***
ทัศนคติที่มีผลจากหนังเพียงคำพูดเดียว ที่เป็นแรงบันดาลใจของเรื่องนี้
好きだ [su-ki-da] มากมายความหมาย

เรื่องและภาพประกอบ : cherishmoon [大切]

วันอาทิตย์ที่ 30 มกราคม พ.ศ. 2554

จากสมุดบันทึกที่คิด "จะเผาทิ้ง"



จากการเก็บห้องจัดหนังสือและเอกสารต่างๆ ก็ดันพบสมุดบันทึกเล่มหนึ่ง
ที่ครั้งหนึ่งคิดจะเผามันทิ้งไปพร้อมกับความทรงจำอันโหดร้าย แต่ก็ไม่รู้สาเหตุ
ว่าเพราะอะไรสมุดเล่มนั้นยังคงอยู่มาจนถึงวันนี้ หรือเพียงเพราะภาพประกอบ
ในสมุดบันทึกเล่มนี้

จากบันทึกวัน จันทร์ ที่ 23/02/2009

Time run เวลาไม่อาจย้อนกลับได้


จากบันทึกวัน เสาร์ ที่ 28/02/2009

ความสมบูรณ์ของ "เส้นสาย"
หากภาพวาดมีเพียงหนึ่งเส้น ก็คงไม่น่าสนใจ
หากเส้นสายหลายเส้นมาประกอบกันมันก็คงน่าชมมากขึ้น

หากเส้นสายหลายๆ เส้นรวมตัวกันเป็นภาพ
แน่นอนความสวยงามย่อมเกิดขึ้น


จากบันทึกวัน พฤหัสบดี ที่ 05/03/2009

ชีวิตที่โดดเดียวปิดกั่นตัวเองจากสังคม
"ทำไมต้องทำแบบนี้"

มีความสุขแล้วจริงๆ เหรอ แน่ใจแล้วใช่มั้ย


เรื่องและภาพประกอบ : cherishmoon

วันพฤหัสบดีที่ 27 มกราคม พ.ศ. 2554

จดหมายที่สาปสูญ : Lost email


อ้างอิงจาก Links
http://junzoanimate.blogspot.com/2011/01/review-byousoku-5-centimeters-part-2.html

a chain of short stories about their distance

One more time, One more chance


เธอรู้สึกบ้างมั้ยเวลาที่เธออยู่กับฉัน รู้สึกว่า... มีอะไรหลายๆ อย่างคล้ายๆ กัน

ฉันไม่รู้ว่าเธอรู้ว่าฉันรู้สึกอย่างไรมั้ย แต่ฉันรู้สึก...

จากความคล้ายกันมันทำให้เราเข้าใจกัน โดยไม่ต้องเปล่งเสียงพูดหรือเขียน

เป็นประโยค เพียงเรามองตา แววตานำพาเราเข้าไปในความรู้สึก ณ เวลานั้น

มันบรรยายถึงสภาวะจิตใจกับเหตุการณ์ที่ประสบอย่างพรั่งพรู

หรือนั้นเป็นเพียงฉันที่รู้สึกไปเองคนเดียว


จากการพบกันครั้งแรก เธอมีอะไรหลายๆ อย่างที่คล้ายกับฉัน

จากนั้นสิ่งแวดล้อมรอบตัวเราก็มีส่วนช่วยสร้างความสัมพันธ์นี้ขึ้นมา

ฉันมักหวังไว้ลึกๆ ว่าเราจะได้อยู่ด้วยกัน


แต่แล้วสิ่งที่ฉันหวังไว้มันก็พังทลาย ในวันที่เราต้องจากกัน

ถึงจะปฏิเสธมันอย่างไร มันก็ไม่เป็นผลเพราะความกล้าของฉันไม่เพียงพอ

ที่จะแหวกกฏเกณท์ต่างๆ ทางสังคมความเสียใจที่แสดงออกมา

เป็นน้ำตาที่ไหลรินอาบสองแก้ม...


ขอให้เพียง เธอรู้ว่าฉันรู้สึกอย่างไร และแสดงสิ่งที่เธอรู้สึกให้ฉันรู้

แล้วเราจะให้สิ่งนั้นเป็นพลังก้าวผ่านอุปสรรคต่างๆ ไปด้วยกัน


ฉัน…

every day, every night, i will say "i miss you"


การสื่อสารโดย โทรเลข จดหมาย เคยมีความสำคัญอย่างมากใน

ยุคเกษตรกรรมของเมืองไทย เนื่องจากระยะทางและการคมนาคม

ยังลำบากมาก การที่จดหมายฉบับหนึ่งจะไปถึงมือรู้รับได้ ต้องใช้ทั้งเวลา

และยังแบกเอาความรู้สึกของผู้ส่งใส่ซองลงไปในจดหมายนั้นๆ ด้วย

ดังนั้นการได้รับจดหมายในยุคนั้นจึงเป็นเรื่องที่ให้ความสำคัญอย่างมาก

และการที่จะส่งไปถึงมือผู้รับนั้นจะต้องมีที่อยู่ บ้านเลขที่ชัดเจน แต่หากเกิด

อุปสรรคระหว่างทาง นายไปรษณีย์โดนเสือขย่ำตายระหว่างทาง

รถขนไปรษณีย์เกิดคว่ำ ฯลฯ อีกมากมายหลายกรณี ซึ่งแน่นอนว่าเป็น

โอกาสที่จะเกิดน้อยมาก


อ้างอิงจาก Links

http://junzoanimate.blogspot.com/2011/01/review-byousoku-5-centimeters-part-2.html


ฉะนั้นจดหมายที่ไปไม่ถึงเหล่านั้นอาจจะสูญสลาย กลายเป็นขยะอยู่ข้างถนน

หรือเป็นซากปุ๋ยใต้โคนต้นไม้ แต่หากเปรียบกับ การสื่อสาร ในปัจจุบันแล้ว

ความรวดเร็วเป็นเรื่องที่สำคัญ ทุกๆอย่างถูกกระทำทุกวิธีทางที่จะทำให้เร็วที่สุด

แม้กระทั้งจดหมาย ซึ่งปัจจุบันจดหมายกลายเป็น จดหมายอิเล็กทรอนิกส์

(Email) ที่สามารถส่งให้ถึงมือผู้รับได้อย่างฉับไว แต่กระนั้นก็ยังมี Email

บางฉบับที่ไปไม่ถึงมือผู้รับเพราะอาจจะเกิดจากการพิมพ์ Email Address

หรือการตกไปอยู่ในกล่อง Junk ในกรณีที่ไม่ได้ถูกแอดไว้ใน contact list

และถูกระบบรักษาความปลอยภัยทำลายทิ้งสูญสลายหายไปอย่างทาวร...



และเป็นที่น่าเศร้าที่ข้อความในจดหมายข้างต้นไปไม่ถึงจุดหมายของ

มันตามจุดประสงค์ของผู้ส่ง


เรื่องและภาพ : cherishmoon