วันพุธที่ 29 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

สายฝนกับความเกลียดชัง... Negative of abominate

ต้องขอโทษทุกท่านจริงๆ ที่เดือนนี้อัพเรื่องช้ามาก เนื่องด้วยภารกิจด้านการเรียน
การงาน กิจกรรมต่างๆ และตัว Project Website cherishmoon.com
ที่กำลังเป็นก่อตัวเป็นเป็นตน เรื่องในเดือนนี้จึงต้องรบกวนน้องสาวผู้น่ารัก
ช่วยร้อยเรียงเรื่องในเดือนนี้ ลองชิมดูนะจ๊ะ ^^ ขอขอบคุณทุกท่านที่ติดตาม


ฉันเป็น Cherishmoon ที่เกิดในหน้าหนาวและเคยชินกับความสวย
ของหน้าหนาว ดังนั้นเมื่อยามสายฝนโปรยปรายลงมา แม้มันจะ
ทำให้รอบข้างฉันชุ่มช่ำเพียงใดแต่ฉันก็ไม่มีความรู้สึกว่าชอบมัน
เลยสักครั้ง เพราะบางครั้งฉันรู้สึกว่าสายฝนเป็นตัวกักอิสรภาพ
ไม่ให้ฉันไปไหนยามเมื่อมันเทลงมาจากฟ้า มันทั้งเฉอะแฉะ
และทำให้ฉันเปียกปอน......

แต่ทุกอย่างย่อมเป็นไปตามธรรมชาติ เมื่อฉันต้องอยู่บนโลกใบนี้
ฉันก็ต้องเจอฝน และเมื่อนานเข้าหลายๆปี ฉันจึงเริ่มคิดว่าจะอยู่อย่างไร
กับเจ้าสายฝนที่ฉันเกลียดชังนี้อย่างไรดี แน่นอนสิ่งแรกที่ฉันทำคือ
การมองหาข้อดีของสายฝนให้ได้ แล้วฉันก็พบข้อดีของสายฝน
ที่ฉันเกลียดชัง...

สายฝนทำให้ฉันต้องเรียนรู้คำว่ารอ ....เพราะยามใดเมื่อฝนตกมันเป็น
การฝึกความอดทนให้ฉันอยู่กับที่ แล้วหลังฝนตกก็ทำฉันพบว่าเมื่อฉัน
ก้าวเดินออกไปข้างหน้าหลังฝนตกท้องฟ้าช่างสวยงามจริงๆ

สายฝนทำให้ฉันเจอสีเขียว เพราะฉันเองก็เป็นพวกธรรมชาตินิยมที่ชอบ
เห็นสีเขียวที่ทำให้เกิดความชื่นใจ แล้วหากไม่มีสายฝน สีเขียวที่ฉัน
อยากเห็นมันจะมีได้ไง ??....แม้หน้าหนาวจะสวยเพียงไรมันคงสร้างได้
เพียงแค่สีน้ำตาลเท่านั้นแล้ว ซึ่งมันก็คงหดหู่น่าดู

สายฝนทำให้โรคนอนไม่หลับของฉันหายไป...เพราะเมื่อคราใดที่
สายฝนโปรยปรายลงมา ให้ตายเถอะน่าฉันไม่อยากตื่นเลย....

สายฝนทำให้ฉันเจอกับใครบางคน โดยเฉพาะเธอ Cherishmoon
หากวันนี้ฝนไม่ตกฉันคงไม่ได้มานั่งแล้วได้เจอเธอบนโลกใบนี้
แล้วก็คงไม่เจอคนที่เขาขอให้ฉันเป็น Cherishmoon ในฉบับ
สายฝน...ที่น่ารัก

แค่นี้คงพอสำหรับการหาข้อดีของบางอย่างที่ฉันเกลียด ตอนนี้ฉัน
ภาวนาให้ผ่านหน้าฝนไปเร็วๆ และหวังว่าตอนนั้นฉันจะได้เป็น
Cherishmoon ในหน้าหนาวอีกครั้ง

ขอบคุณสำหรับความน่ารักและสิ่งดีๆในหน้าฝนที่ทำให้เราพบกัน...

เรื่องโดย
almond mint
ภาพประกอบโดย
cherishmoon