ความเสียใจของอีกคนหนึ่ง

เมื่อเจ้าปุยเมฆร่ำไห้ฟูมฟาย ด้วยเหตุที่เจ้าตัวรู้สึกหนักขึ้น
มันเริ่มลอยช้าและต่ำลงๆเสียงร่ำไห้ที่ดังครื้นๆ
ของมันได้ปลุกพระจันทร์อ้วนจากการหลับไหล
พระจันทร์อ้วนมองดูการเปลี่ยนแปลงของเพื่อนผู้นี้อย่างใคร่สงสัย
จากปุยนุ่มๆ และขาวนวลกลับกลายเป็นมืดเทาอย่างประหลาด
ด้วยไม่รู้จะปลอบประโลมอย่างไรนั้น พระจันทร์อ้วนก็น้ำตาคลอ
ไม่นานเจ้าปุยเมฆก็ได้เพื่อนร่ำไห้ไปก่ะตนเอง

แต่มันนานนักทั้งสองจะรู้และเข้าใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น

writer by cherishmoon
proofread by yayoy