วันพุธที่ 16 ธันวาคม พ.ศ. 2552

ค่ำคืนที่ฟ้าเต็มไปด้วยดาว Just sleep



แสงแดดอบอุ่นยามเช้า หอมละมุนกลิ่นอากาศ
คละคลุ้งหมอกจางๆ สายลมเย็นพัดผ่านมาอีกครั้ง
ฤดูกาลแห่งราตรีกาลที่แสนยาวนาน

ดึกมากแล้ว จะมีอยู่สักกี่คนที่เขายังคง"ตื่น"ลืมตาอยู่เหมือนฉันบ้าง?
ท้องฟ้ามืดมิดในคืนหนาวนี้ มันช่างเย้ายวน เชิญชวน จนไม่อาจละสายตาได้
แสงระยิบระยับเต็มท้องฟ้า มันแลดูไกล..ไกลซะจนฉันไม่สามารถคาดเดาระยะทางได้เลย

ร่างกายมิอาจต้านทานอากาศหนาวเหน็บภายนอกได้นานนัก
ถึงเวลาอันควร ที่ฉันจะปล่อยกายไปกับช่วงกาลแห่งการหลับไหล

ฉันค่อยๆซุกกายไปกับเจ้าสิ่งนี้ ขอเรียกว่า "เปลือก"
ถึงแม้ภายนอกมันดูเปราะบาง และง่ายต่อการแตกหัก
แต่มันก็สามารถห่อหุ้มร่างกาย และชีวิตฉันให้ยังคงมีอยู่เพื่อวันต่อไป

แต่ทุกสรรพสิ่งล้วนมีเวลาเสื่อมสลาย เก่าไป ใหม่มา
คงมีสักวันหนึ่งที่ฉันคงต้องเปลี่ยนมันใหม่
เพื่อให้เข้ากับฉัน เข้ากับสภาวะแวดล้อม เข้ากับโลกที่หมุนไปในทุกนาที

ชีวิตก็เหมือนกับ "เปลือก" ที่ภายในมันไม่ได้มีอะไรจริงๆมันคือความ "ว่างเปล่า"
เมื่อเวลาผ่านไปสิ่งรอบข้างก็คอยมาแต่งแต้ม เติมสีสัน ทำให้เปลือกนั้นเปลี่ยนไปอยู่ทุกวัน

เรื่องโดย : zuperempty
ภาพประกอบโดย : cherishmoon